ورس1 [امیرامین] :
من کیم 3 تاییم که رو هم لش میشیم//من و خودم و امیرامین جمع میشیم
دورمون رفیق زیاده درد، ترس، غم//سیبل تیر مشکلات شهر(؟) تق تق
یه معتاد لش،به قرصای شب//که گرگای شهر همه دنبالشن
هی دویل میکنم با این دنیای گنگ//با یه رویای گند مثل جغد های شب
تیر کمونه زمونه شقیقم رو دیده//جرمم اینه که حنجره ام حقیقت رو میگه
یه مدرکم دارم، که مفتش گرونه//به همدمم میگم پای جفتش بمونه
تو این شب سیاه ،نشه بیدار، لش بی حال//کر بی خواب، لب به سیگار
زده بیمار سگ بیزار ،تهشه این راه
خورد به زاویه شدم لولوی قصه//کنتراتی دنیا دروغه قصه
کروس:
زمونه مردونگیش رو کرد به کامم//ولی همیشه پشت سریم رفت به جا من
یادگاریت روی روحم خدشه دارم//ولی نمیخوام رد پایی از ترس بزارم
یا اینکه بخوره اسم سگ به نامم//لحظه هامم؛پاره پوره میکنم و رهسپارم
نباید واسه هدفم کم بزارم//با این که میدونم چه قد سخته راهم[×3]
ورس2 [امیرامین]:
این جا کجاست بسته است قفل بند و حلقه//پدرا همه فس،قفل بنگ و نعشه
واسه سیری شکم ها زن ها لخت میشن//جنین های جوب(؟) از دل زن ها توف میشن
این جا زمین های صافشم پره دره است//به علی آسفالتشم پره صخره است
وطن چیه علف زدن کلک زدن دروغ محض//جنوب شهر،عبور زن،فروش تن،جنون مرد
این جا براشون مهم نیست گه جوب بشن//فقط دوست دارن بتونن پز خوب بدن
ارثیه یتیم ها رو هاپولی کردن//همه، همه پهلونامونو آمپولی کردن
خدا نگاه! یه دخترک پردش رو دریدن//بهشتت متری چنده که همه اش رو خریدن
این یعنی درد،این یعنی مرد//سیر یعنی زن، این یعنی فرق
بگی دنشده(؟) دار میزنن تو رو//دا میزنن پشت سرت جار میزنن
به اسم سه جلدت سفید لاک میزنن//عکست میره رو دیوارا دارت میزنن بهش
کروس:
زمونه مردونگیش رو کرد به کامم//ولی همیشه پشت سریم رفت به جا من
یادگاریت روی روحم خدشه دارم//ولی نمیخوام رد پایی از ترس بزارم
یا اینکه بخوره اسم سگ به نامم//لحظه هامم؛پاره پوره میکنم و رهسپارم
نباید واسه هدفم کم بزارم//با این که میدونم چه قد سخته راهم[×3]
ورس3 [پندار]:
من دوتام،خودم و ممد//نسیت به بقیه خیلی گهم و نفهم
خیلی خواستم که کنم خودم رو عوض
ولی آخرش زدم به بیراه//مثه رفیقا،مثل خیلیا
به آرامش من اصن عادت نداریم//کریم بهم یاد داده کم طاقت نباشم
راحت نبازم//از حیوونا توی فکرم آدم نسازم
ببین زندگی تکرار دیروز منه//آدم باید سگ باشه دیوونه نشه
ولی؛من شدم،من خلم//من مثل تفنگ سر پرم//کشیدم سرد و گرم این زمونه رو
با طعم درد و غم//تو این سگ دونی سگ نشدم ولی سگ دورم
زیاد بوده چپ و راست هر دو ور//اما من الکل مردمم
کروس:
زمونه مردونگیش رو کرد به کامم//ولی همیشه پشت سریم رفت به جا من
یادگاریت روی روحم خدشه دارم//ولی نمیخوام رد پایی از ترس بزارم
یا اینکه بخوره اسم سگ به نامم//لحظه هامم؛پاره پوره میکنم و رهسپارم
نباید واسه هدفم کم بزارم//با این که میدونم چه قد سخته راهم[×3]
نظرات شما عزیزان:
